Afgelopen week heb ik me prima heb vermaakt met een beetje sightseeing en lekker eten en bijkletsen met mijn zus die voor de gelegenheid in New York was. Nu mijn zus weer terug naar huis is, begint het voor mij eigenlijk pas echt. Vandaag begint mijn échte programma. Eerst staat er een lunch met een aantal collega’s van de World Association of Girl Guides and Girl Scouts (WAGGGS) op het programma, daarna een borrelafspraak op de Nederlandse ambassade voor de Verenigde Naties (permanente vertegenwoordiging) over de “Stop The Violence, Speak out for Girls’ rights”-campagne van WAGGGS, over Scouting in Nederland en over de inzet van de Nederlandse regering bij de Verenigde Naties. Spannend dus! Na het eten begint het officiële programma van WAGGGS.
De zenuwen beginnen wel een beetje op te spelen. Toen ik vanmiddag in de stad mijn nagels liet doen (je bent maar één keer in New York, toch? ;-)) raceten mijn gedachten van hot naar her en ik ben heel benieuwd hoe het gaat zijn: de collega’s van WAGGGS, maar ook de VN, de regeringsvertegenwoordigers, de diplomaten en alles er omheen.
Ondertussen zit ik in mijn hotelkamer en probeer ik de laatste zaken nog te regelen. Ik heb de laatste hand gelegd aan een aantal presentaties, mijn bed ligt bezaaid met documenten in allerlei verschillende talen, mijn mailbox (en mijn agenda) loopt langzaam vol met uitnodigingen voor side-events van allerlei NGO’s en regeringen, ik heb mijn Scoutfit gestreken en over de stoel hangen: het lijkt er steeds meer op dat ik er klaar voor ben.
