Ik ben nu inmiddels één maand thuis, en het is nog even wennen. Ik probeer terug te denken en te reflecteren op wat ik in New York heb gedaan. Ik blijf moeite hebben om het allemaal op papier te krijgen en om te verwoorden wat voor een gigantisch gaaf en uitdagend ‘ding’ ik eigenlijk heb gedaan in New York. Tegelijkertijd is het ook even wennen in Nederland: een soort omgekeerde culture shock.
Als ik terugdenk aan New York, dan komt er nog steeds een enorme grijns op mijn gezicht. Het is geweldig om door je toegangspas te laten zien je rijen met toeristen kunt voorbijlopen terwijl je in de VIP-rij van security staat om de VN binnen te komen. Het is een uitdaging om ministers, onderhandelaars en andere diplomaten te 'bespringen’ terwijl je probeert te herinneren wat je ook al weer wil zeggen. Het is fantastisch om op lunches, briefings en borrels je hand op te kunnen steken en te kunnen zeggen: “Ik ben Margot Hagenaars en ik vertegenwoordig Scouting Nederland / WAGGGS / 10 miljoen meisjes wereldwijd en ik wil graag weten of…” en dan je punt te kunnen maken. Het was voor mij ook vooral geweldig om te horen dat er dankzij het lobbywerk van WAGGGS en nog heel veel andere organisaties nu een document ligt waar in staat dat landen moeten zorgen dat meisjes naar de dokter mogen als ze slachtoffer zijn van geweld en dat we jongens en mannen moeten betrekken in het voorkomen van geweld tegen kinderen, meisjes, jongens, mannen en vrouwen. We did it!
In mijn hoofd kan ik nog steeds geen afscheid nemen van New York, WAGGGS, CSW en Scouting Nederland. In mijn portemonnee zitten nog steeds een paar dollarbiljetten waar ik naar kan staren als ik in de winkel sta. Naast mijn opgehangen dassencollectie met mijn groepsdas, fundaysdas, Jubjam100-das, MES-das en de Nederlandse das, hangt tegenwoordig ook mijn WAGGGS-das. Mijn 'archiveren’-postvakje op mijn bureau puilt nog steeds uit met documenten met een klaverblad erop en door het huis slingeren nog polsbandjes met 'Stop The Violence’. Kortom: ik ben nog niet klaar met mijn hele avontuur. Gelukkig begrijpt Scouting Nederland dat ook. Laatst ben ik op het landelijk servicecentrum geweest en we gaan samen kijken hoe ik mijn kennis en ervaringen van New York kan inzetten voor Scouting Nederland. Jullie horen nog van mij!
Groetjes, Margot
Naar aanleiding van het bezoek aan New York heeft Het Nederlands Dagblad Margot geïnterviewd. Het artikel is helaas alleen na inloggen helemaal te lezen. “De jeugd van tegenwoordig, wie is dat? Vandaag: Margot Hagenaars (20) uit Rotterdam. Ze vecht voor de rechten van vrouwen, studeert geneeskunde en denkt nog niet aan het krijgen van kinderen.” (bron: www.nd.nl)
