Vandaag was de laatste, maar zeker niet de minste dag van het forum. Er is vandaag veel gebeurd. Door de sluiting, het stemmen over de amendementen, amendementen op amendementen en complete resoluties, zou ik bijna vergeten hoe we de dag begonnen zijn. Namelijk -zoals elke dag op het forum overigens begonnen is - met de dagopening en een moment van bezinning. De boodschap van vandaag: rijkdom zit niet in wat je hebt, maar in wat je geeft..
Daarna vertelde Joao Goncalves van het World Scout Committee ons over talent, en het belang van ‘intergenerational dialogue’. Hij benadrukte dat iedereen talent heeft, zowel jong als oud, en dat we die talenten allemaal kunnen en moeten gebruiken. Dat het belangrijk is dat jong en oud samenwerken. Maar dat is soms makkelijker gezegd dan gedaan.De bijbehorende casus, over een gemixte werkgroep waarin een jongere deelnemer voorstelt om via dropbox te werken, maar een oudere deelnemer daar niks van moet hebben, klinkt ons allen erg bekend in de oren. We bediscussiëren mogelijke oplossingen voor deze situatie en concluderen dat praten, luisteren en elkaar beter leren kennen, de grond is om tot een consensus te komen waarin ieders talenten tot hun recht komen. Laten we dit vooral ook meenemen in de conferentie.
Na deze belangrijke les van Joao begint de sessie waarin we gaan stemmen over de door de internationale teams ingediende amendementen en resoluties. Waar we met het schrijven in internationale teams gewerkt hebben, gaan we nu -net als volgende week op de conferentie- in de nationale delegaties stemmen. Het is een intense sessie met heftige discussies over zaken die ons zeer aan het hart gaan, zoals homotolerantie en het lidmaatschap van de Palestijnse NSO. Na 7 uur aan veranderen en goedkeuren (er stond eigenlijk 4 uur voor ingepland) konden we eindelijk stemmen over het algehele document, en werd dit unaniem aangenomen. Hoewel het nog maar de vraag is of deze voorstellen daadwerkelijk door de conferentie heen komen (wij moeten eerst nog zorgen dat onze confereniedelegaties ook overtuigd zijn van onze voorstellen en wijzigingen), hebben we in ieder geval laten zien wat wij als jeugd vinden en waar wij voor staan. Een uur later dan gepland beginnen we aan de sluitingsceremonie. Nog één keer zingen we de Sloveense liedjes en nog één keer dansen we de Sloveense dansen. We bedanken de Slovenen voor hun gastvrijheid en de organisatie van dit fantastische evenement. Het feest gaat door tot diep in de nacht en we maken ons klaar voor vertrek.
Vrijdag vertrekken we vroeg in de morgen naar de kust van Slovenië om daar bij te komen van de afgelopen week, te genieten van alle nieuwe vriendschappen, en ons op te maken voor de conferentie van volgende week. Dit is voor nu dan ook even de laatste blog van mijn hand. Dit weekend komt de rest van de Nederlandse delegatie naar Slovenië en zij zullen voorlopig de pen van me overnemen.
